جنگ
ماه آویزان،
ز قندیلش درون آسمان.
سایهٌ مرد زیر پایش له
هـمچو خود در زیر بار غـم.
کوله بار مرگ بر دوش
با خود از این جنگ
نه مدالی
نه نشان افتخاری
نه چراغی با خود آورده.
دست خالـی با تن خسته
می رود
آهسته
آهسته
رو به خانه
در هوای سرد،
سردی قلبش فزون
از سردی خانه!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر