۱۳۹۱ بهمن ۶, جمعه

خوش به حال ما











زنان سرزمین مادری
خوک های مهربان
تند و تند
به کار زایش اند
کودک ،
کودکان وامدار
بدهکار ، پر خطا ،
پلیس های مهربان
به حکم دادگاه
مقابل هر رحم
صف کشیده
در انتظار بازداشت کودکان وامدار ،
دادگستری
چه بلوائی
ازدحام کودکان وامدار
کار این رئیس مهربان تر از پدر
چه سخت
هر روز
قانون و قانون و قانون
برای مجرمان
می سازد و می تراشد به هیبت
قانون .
بگویمت از این
رئیس مهربان
برای جور کردن
شیر خشک
هر روز
اعتبار می گیرد
قرض می کند
و زندان می سازد
یکی ، ده تا ، صد تا صدتا
کشور عزیزمان
اندوه سنگین
کمبود زندان
عم کشنده رهبران نازنین
خواب از چشم مهربانشان
ربوده
بچه های نا بالغ
لجوج
در آرزوی
زود بزرگ شدن
در وام اجداد محترم
به دولت محترم
کم می خورند
گاها ٌ
نمی خورند ، میمیرند
و دولت محترم ، می کند ضرر
دائم
از دست بچه ها. .
وای از این مقام رهبری
که آیه خداست ، بر زمین
به فکر هرچه عقل ناقص بشر نمی رسد
فکر می کنند
این دائما قکور
حکم داد
در ادای احترام
به مرده های مرده های مرده هایشان
خرج کنند و خیر دهند
و دولت فخیمه را
به راه خیر مرده های مرده های مرده های مرزهای هم جوار
هزار هزار
مرقد مطهر و ضریح ساخته از طلای ناب
زیبا و چشم گیر
: گفت
که نسل سوم همین
کودکان کودکان کودکان
پس دهند
با بهره اش به نرخ روز .
آه
هنوز
پا برهنه های شهر را دار می کشند و دولت عزیز
و رهبری ندای حق می دهند .
.
چه خوب خرج ها کم شده
کسی دیگر
انتخاب نمی شود
هر رئیس دولتی
کودکش رئیس می شود ،
هر معاونی
کودکش معاونی ،
هر مرده شور
مرده شور دیگری ،
راستی ، چه سعادتی
خرجهای بی خودی حذف می شود
کار و عبادت ، شگر خدای رحمان را
غذایشان
نان و شایدم کمی پیاز،
طفلکی رئیس دولت و مقام رهبری
چه سخت در عذاب
انتخاب هر وعده غذا
لباس برای هر مراسمی
کفشهای رنگ هر لباس و هر مراسمی
در معیت زنان
این خوک های مهربان برای گرمی بساط رهبری
هی در تلاش
خوش به حال ما که زنده ایم
قرض مان کم است
و دولت فخیمه در تلاش
برای دولت مجللی
آبرو و هستی نظام
وامهای دیگری ، قرض کند
برای ملتی
که نسل کودکان کودکان کودکانش باز پس دهند
و بهره اش
به نرخ روز
باز هم
خوش به حال ما
که زنده ایم هنوز .

هیچ نظری موجود نیست: