دلاوری از نسل انسانی که اینچنین خیره به چشم ستم
امید را نظاره میکنی در این تلخی لبخند
هراس و عشق در مقابل هم
هستی
سمج این بی پدر ها صف کشیده اند
کدام سوی ما ، بال می کشد ؟
نمیدانم
فقط امید
به چه امید؟
نمی دانم
آی فواحش سیاسی
با باور این ملت
زندگی ممنوع
