لبخند

لبخند 


وقتی بهار
بر لبان تو ابخند می زند
حروف در دهان زبان  قلقلک
عطر زبانت
طعم آزادی 
زمانش در امان 
باور زمان 
با تو می رسد .


بهار را 
بر لبان خود بنشان 
آزادی به انتظار
مانده در زمان .                                                                                                                    

بیداری

رازی نیست
رمزی نیست 
همچنان  ایستاده 
در چشم انتظاری
زمان سمج
در بیداری ملتی
در گذرگاه خویش 
به اعصار .

عزاداران کجا رفتـــــــند ؟

 ‏اگر عاشورایی هست 
این خود عاشورا است 
اگر مصیبتی هست 
این خود مصیبت است 
اگر اسیری هست 
اسیران بیداد در بنداند
کجا می روی ؟

کربلا و عاشورا و اسیران
غم اینجا ماتم اینجا است
عزاداران کجا رفتـــــــند ؟
حسین اینجاست،
اسیری هم بخواهی
زینب اینجا است

و مهدی زمان در بند نامردان

اسیر است !

تاریخ

باز .  داشت

می شود 

بازداشت.

اسیر میشوند و دربند 

سربازان آدمیت .

اسیر می کنند و در بند

فرماندهان .

فرمانبران 

بی نام ، بی نشان

در بند تمام می شوند .

فرماندهان

با نام و با نشان سینه هایشان

بتاریخ 

دفن می شوند .

فرمانبران بی تاریخ !

تاریخ کجای حقیقت 

نهفته ؟

بهاره جان

شهادت صنعتی

سالها
در غیرت مقدس
خون دل خوردیم 
تا خدا را
جایگاهی باشد
شایسته.
.
کار های جانفرسا 
غمهای بی امان
بر جان جهانمان فرود آمد
تا خدا را 
جایگاهی باشد 
شایسته
.
کشتیم هر آنچه باید کشت
کشتند هر آنچه باید کشت
کشته هایمان جهانی ساخت  
در باوری مقدس
تا خدا را
جایگاهی باشد
شایسته
.
.
  
کشتار
صنعت شد
شهادت صنعتی
تا خدا را
جایگاهی باشد
شایسته
.

جایگاهی آراستیم
از شهیدان  
در  
خدایی از باور مقدس
تا خدا را
جایگاهی باشد
شایسته
.
.
اما 
خدا نبود
آنجا !