عـروس
لیلی
در تاج سرت
تمام مهرم را
حلقه می زنم
عروس کوچه های تنگ
در حصار شب
براهت
فرشی بوسعت فردا شد م
تا کودکی ترا
به پیرانگیم جوانه ای زنم
در سایه بان مهر
لیلی
لیلیِ نازنین
عروس کوچه های خفته
در فصل سرد سال
غنچه های باغ سیب
بهار را
شکوفه می کنند به باغ
و گـل
در خنده های خود شاد می شکفت به نسیم
وشادی
دامن لرزان گـل را
به تـرانـه می برد!
لیلی
همراه گـل شکفت
لیلی بهار شد
بهار لیلا!!!
