پنجاه هفت

نسل پنجاه هفت
پر پر شد ؛
قریب یک میلیون
رویا ی زندگی
بخون نشست ؛
با پر کشیدن 
میلیونها 
مهاجر
در هست خود ؛ 
 مهر حضور پر صلابت را
بر زمان 
جاری کرد .

روز دختر

 روز دختر
روز
 آرزوی سفید
اسب سفید
لباس سفید
رویاهای سفید
درتبریک
دخترانی جلو آمد ند
در لباسی سرخ
 رنگ خونین پدر بر دامن ؛
 دیروز 
اعدام شدن
زبان به سقف دهان چسبید .
.
رویاهای سفید  دختران
سفیدی را 
با خود به فردا می برند 
با پدر 
بی پدر 
فردا چشم انتظار است . 

درد نیستی تا آرامت کنم

درد نیستی تا آرامت کنم
خاطره نیستی تا فراموشت کنم
نبض جاری زمان انسانی
که با توقفت زمان میماند
حیات میرمد
و هستی!

نقطه

هر ثانیه یک نقطه .
مبدا ورود و خروج تنهایی .
میرسد ، وقت محاسبه
نقطه های وجودمان .

نامه

بنویس
نامه هایت را
عاشقانه تر
تا از خیال ترنم باران
بلغزد
در کناره
یک سکوت پر ستاره
که باهمیم

حقیقتی که در تاریخ ما مفعول مانده !

حقیقتی که در تاریخ ما مفعول مانده !


هر چند شهامت و شجاعت و جسارت پیر مراد جامعه انسانی آیت الله منتظری در همیشه تاریخ جامعه انسانی ستودنی و ماندگار است اما تصور می کنم آنچه مفعول مانده یکی از  اصول اساسی حقوق مدنی است . 
در هر مقامی که انسان هست در برابر تمامی اعمال و احکامی که از هر موضع و نگرش و شرایطی که صادر میشود . حوزه گفتمان جامعه امروز به شدت نیازمند آن است تا نه تنها به چالش های پیش رو که به تاریخ ۳۷ ساله گذشته عمیقا وام دار است . 
برای شناخت پدیده های موجود در ترسیم راهکارهای اجرایی در رسیدن به هویت انسانی و ترسیم سمت سوی عقلانی حرکت به سوی آینده و واکاوی گذشته پر از تلاطم و ناملایمات و عمیقا ناموفق در تمامی حوزه های اجرایی نظام حاکم تا قد علم کردن 
راست ترین عناصر موجود در حوزه های اجرایی ما نیازمند آنیم که باور کنیم و به مرحله عمل بنشانیم اصل مسسولیت پذیری تمامی آحاد ملت را و پاداش شایسته در برابر هر مقوله برای رسیدن به یک جامعه مدنی .   

نادیا

با شاعرانه ترین بخش هستی
می آید و بر جان
لنگر می زند
بی آوا
نادیا


ای دختر غوغا
هنوز بامداد
در انتظار تو
 بر جان خسته
نیشتر می کشد ؛
نادیا



سحر؛
درمان پریشانی نسلی
از کشیدن این لنگر
که در جان خسته لمیده
با توست
نادیا


با هر تنفس عمیق
زمان می رود ز دست
بر کش لنگر ز جان خسته ام
بر افراز بادبان
این نعش کهنه
؛
مرده .
سحر در چشم انتظاری تو
بر در است
نادیا