انسان
همیشه یک رویا
دیروز مرا هجو کرده است و بانگ می زند:
ها ن
امروز هم گذشت،
فردا را چه خواهی کرد؟!
و من
سرگشته و گنگ
گویا در مدار صفر ماند ه ام
و هیچ، یاد م نماند ه است که بگویم:
آی ، دوست دارم ترا و دوستی را!
و آنچه گذشت ، تاریخ است
و آنچه که می گذرد،
جان ماست.
و لیک ، آنچه که می آید
زیبائی ست در هیئت عشق.
چون جوانه
چون بنفشه
چون رنگین کما ن
و چون باران بر عطش خاک....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر